Toch nog WK. Afgelopen vrijdag kreeg ik alsnog een telefoontje van Egon van Kessel. Ik mag mee naar het WK. Daar ben ik uiteraard erg blij mee, hoewel ik er niet op gerekend had. Dat ligt aan het feit dat ik in de laatste week in de Tour heb besloten om niet mee te gaan naar de Olympische Spelen, omdat ik voor mijn gevoel met de toestand waar ik toen in verkeerde niets te zoeken had en me daarom beter kon concentreren op het na seizoen. Natuurlijk is het fantastisch om daar bij te zijn, maar ik heb echter nooit spijt gehad van mijn beslissing. Dat Van Kessel me daarom vervolgens niet wilde selecteren voor het WK vond ik erg jammer, maar ik kon enigszins inkomen in zijn beweeg reden daarvoor. Echter was er vooral sprake van non communicatie. In ieder geval werd ik 2 weken terug alsnog toegevoegd aan de selectie omdat mijn vorm erg goed is en veel anderen in mindere vorm steken. Maar ik moest niet op deelname rekenen, want ik was hooguit reserve van de reserves. En toen kwam afgelopen vrijdag alsnog een telefoontje. ‘Je koerst volgende week, zorg maar dat je in vorm bent want we hebben je nodig’. En daarmee ben ik als reserve van de reserves toch nog in de WK selectie terecht gekomen.