21 Juli 2007 ´Weet je het zeker?’ ‘Wat?’ ‘Je weet wel’. ‘Wil je nog steeds weg?’ Zijn de vragen die ik te horen krijg als ik de bus binnenstap vandaag. Zelf zing ik ‘en dat is drie, en dat is vier, en dat iisss ...... ‘.Ook van de week zei Tom al tegen me ‘je gaat ons toch niet verlaten? Wordt er ergens anders ook zoveel gewonnen?’. Het wordt me niet makkelijk gemaakt. Zelfs hierover worden momenteel veel grappen gemaakt.

Gisteren werd er niet gewonnen, maar bij het avondeten aan tafel zat de sfeer er goed in. Molly mijn vaste masseur in deze ploeg had zich verkleed als chefkok en deed de bediening. Er werd door Molly een radio bij het eten neergezet en daaruit klonk nederlandstalige muziek. Er kwam wijn op tafel en er werd volop gelachen. De avond ervoor was het niet anders toen na de 3e overwinning de haren, van een van de mechaniekers eraf geschoren werden en een andere masseur op zijn trompet speelde.

Voor de Tour dacht ik dat ik misschien maar eens naar een andere ploeg moest gaan omdat ik misschien beter tot ontwikkeling zou komen. Maar hier in de Tour kom ik erachter dat ik me ook binnen deze ploeg prima kan ontwikkelen en mijn eigen ding kan doen. Ik moet weliswaar op kop rijden, maar tijdens de bergritten kan ik mijn ding doen en in de tussen etappes mag ik mijn kans gaan.

Kunnen andere ploegen ook zo’n sfeer bieden. Iets wat voor mij erg belangrijk is. In een sfeer als deze presteer ik het beste. In veel andere koersen waarin Tom niet start kan ik eigenlijk wel voor een groot deel mijn ding doen en zou ik die kans krijgen bij andere ploegen. Nee, ik heb het niet slecht hier. En mijn ontwikkeling als coureur is niet tot stilstand gekomen, ook dit jaar heb ik weer een stapje voorwaarts kunnen doen. Moet je dan wel weg? Of ik het ergens anders beter krijg, daar kan ik alleen achter komen als ik die keuze maak. Maar het is wel erg moeilijk om het beter te krijgen met zo’n sfeer als de deze. De luxe positie die ik gecreëerd heb maakt het maken van een keuze niet makkelijk. Zeker niet voor een twijfelaar.